رابطه‌ انگاره ذهنی از خدا و دلبستگی با افکار پارانوئیدی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه افکار پارانوئیدی با انگاره­ ذهنی از خدا و دلبستگی بود. بدین‌منظور تعداد 469 نفر از دانشجویان دانشگاه­های علوم پزشکی تهران و علوم پزشکی ایران با استفاده از نمونه‌گیری سهمی انتخاب شدند. مقیاس افکار پارانوئیدی در چک ‌لیست نشانگان رفتاری (دراگوتیس و همکاران، 1973)، مقیاس انگاره ذهنی از خدا (گورساچ، 1968) و مقیاس دلبستگی بزرگسالان (کولینز، 1996) بر روی دانشجویان اجرا شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که میزان افکار پارانوئیدی دانشجویان را می‌توان از روی نوع دلبستگی و انگاره ذهنی از خدا (انتقام‌گیرپنداری) پیش‌بینی کرد. به عبارت دیگر دانشجویانی که خداوند را با صفت انتقام‌گیرپنداری تجسم می‌نمایند در افکار پارانوئیدی نمره بالاتری می‌آورند. به علاوه بین دلبستگی اضطرابی و دلبستگی اتکایی (قابل اعتماد بودن به دیگران) با افکار پارانوئیدی رابطه وجود داشت. به عبارت دیگر دانشجویانی که دلبستگی اضطرابی داشتند افکار پارانوئیدی در آنها بیشتر و دانشجویانی که دلبستگی اتکایی داشتند افکار پارانوئیدی در آنها کمتر است.